هر روزه اخبار متعددی در حوزه علم و فناوری از طریق رسانه های متعدد در کشور منتشر می شود تا رسالت خبری حوزه فناوری که همان آگاهی عموم جامعه از فناوری و علم روز دنیا است برآورده شود. این رسانه ها مردم را از آخرین نوآوری و تحولات علمی و آخرین اخبار بازار فناوری آگاه می سازند بی خبر از آنکه عدم عمیق شدن در مباحث فناوری باعث پروش عقیم خبر در این حوزه و عدم انتقال کیفی مباحث فناوری می گردد.
یکی از این نکاتی که ذهنم را مشوش می کرد و باعث شد تا مقاله ای بنویسم که باعث آگهی بیشتر همکاران و خوانندگان در حوزه فناوری و علم شود تا زین پس کسانی که در این حوزه قلم می گسترند با دقت و تیزبینی بیشتری قلم را در دست گیرند و کسانی که در قالب خواننده، این اخبار و یافته های علمی را مطالعه می کنند به گونه ای حرفه ای بر آن بنگرند، این بود که ما در عرصه علم و فناوری تا چه حد عرصه علم تا عمل را درک کردیم تا اخباری را انتشار دهیم که باعث گسترش افکار متخصصین و ارباب رسانه فناوری شود تا علاوه بر آگاهی عمومی بتوانیم به صورت عملیاتی وارد عرصه فناوری شده و به جان مایه آگاهی فناورانه که همان توسعه کارآفرینی فناورانه است دست یابیم.

در نقاط مختلف دنیا، محققان بسیاری در بسیاری از پژوهشکده ها و موسسات دانش بنیان همچون دانشکده ها مشغول به تحقیق و بررسی و به چالش طلبی مباحث علمی هستند تا بتوانند به یافته های علمی بهتری دست یابند و از این دریچه، با بکارگیری این یافته ها و کاربردی سازی آن در قالب محصول و خدمات، وسایل آسایش عموم را فراهم سازند . اما برای اینکه بتوانیم علم را به عرصه عمل بکشانیم، یعنی بخواهیم علم در قالب محصول و خدمت نمایانگر شود، باید از پله فناوری عبور بنماییم. در این میان باید دانست که خاستگاه علم و به طور اخص دانش موسسات دانش بنیان است، از سوی دیگر خواستگاه عمل که همان محصول و خدمات می باشد بازار است و برای اینکه ارتباط مناسب بین دانش تولیدی و تولید محصولات و خدمات مورد نیاز مشتریان برقرار کنیم، ابتدا باید پلی از دانش به فناوری و سپس پلی از فناوری به خدمت و محصول بزنیم. پلی که ارتباط فناوری و دانش را برقرار می کند به عنوان انتقال عمودی فناوری نامیده می شود و پلی که ارتباط فناوری را با محصول و خدمات برقرار می کند تحت عنوان تجاری سازی تعریف می شود. حال می بینیم که براستی مشاهده می شود، شکافی عمیق حقیقتاً در سر این دو پل، یعنی انتقال فناوری و تجاری سازی فناوری وجود دارد، نخست آنکه بین موسسات دانش گستر آکادمیک و تولید کنندگان عرصه فناوری، ارتباط لازمه محیا نیست و نیاز به افزارها از نوع سخت و نرم اجتماعی داریم تا این تعامل برقرار شود، که در واقع اینجا یکی از نقاطی است که حوزه خبرگزاری فناورانه باید وارد عمل شود و کارشناس علم فناوری با قلم خود این اخبار را انعکاس دهد، دومین شکاف در پل تجاری سازی است، یعنی علمی که به صورت فناوری به کاربرد در آمده و نمونه اولیه از محصول و خدمت تعریف شده است، اکنون به ارزش زایی مادی و غیر مادی دست یابد و باز باید نقش کارشناسان قلم فناوری را متذکر شود که همان طور که برای شرکت هایی همچون گوگل و فیس بوک و مایکروسافت دست به ایثار می زنند و بخش گسترده ای از اخبارشان را به آن ها اختصاص می دهند، برای تجاری سازی فناورانه در جامعه ایرانی نیز دست به ایثار اجتماعی زده و چنین محصولات و خدماتی را به جامعه معرفی نمایند. هر چند که علاوه بر رسانه ها و خبرنگاران و کارشناس نیاز به افزار های دیگری در این حوزه است تا بتوانیم به طور گسترده و عمیق آنچه را که لازم است انجام دهیم، تا به فناوری های بومی سازی شده دست یابیم، از جمله تصویب قوانین کپی رایت و مالکیت معنوی اثر، فراهم سازی زیر ساخت های فناوری، گسترش فرهنگ ایجاد استارت آپ ها در کشور و دیگر عوامل که از حوصله این مقاله خارج است و در مقالات دیگر به بررسی این مباحث می پردازم. فقط این که در این مقاله سعی شد نگاهی به فناوری از عرصه علم تا عمل با برجسته سازی نقش رسانه ها و قلم بدستان فناوری انداخته شود.